شرایط مانیتورینگ برقگیر

برقگیر اکسید فلزی دارای قابلیت اطمینان بالا و به طور تقریبی کارکرد آن به طور نامحدود در نظر گرفته می شود، به این فرض که آنها به خوبی طراحی شده اند، به درستی تولید شده و در محدوده خاصی از ولتاژ اعمال شده، اضافه ولتاژ موقت، دامنه و انرژی صاعقه فعالیت داشته باشد. با این وجود، برقگیر ها گاهی اوقات در خدمت رسانی دچار نقص می شوند. این بدان معنی است که یکی یا تعداد بیشتری از این متغیرها نقض شده است و یا ممکن است در زمان جا به جایی یا نصب آسیب دیده باشد. شکست در چنین مواردی معمولاً به این معنی است که برقگیر از یک اتصال کوتاه داخلی آسیب دیده است و خطایی را ایجاد می کند، به عنوان مثال خطای خط به زمین، بر روی سیستم. تقریباً همیشه این کار باعث می شود که یک دستگاه قطع کننده مدار مانند یک دژنکتور، ریکلوزر، فیوز و غیره عمل کند و در نتیجه باعث اختلال در سرویس­دهی شود. اگر برقگیر مجهز به یک قطع کننده باشد، قطع کننده باید زمانی که جریان عبوری به جریان اتصال کوتاه رسید ، عمل کند. این تجهیز برقگیر را از زمین یا خط جدا می کند، بسته به اینکه قطع کننده کجا نصب می شود. سپس، پس از برقدار کردن مجدد، برقگیر شکست خورده دیگر در مدار الکتریکی نیست و سرویس دهی را می توان با کاهش سطح حفاظت از صاعقه ادامه داد.

شکست برقگیر پست معمولا سبب قفل شدن سیستم می شود تا اینکه این بخش از پست از مدار خارج شود یا تا زمانی که برقگیر به طور فیزیکی از سرویس خارج شود. در حالی که همواره جلوگیری از نقص برقگیر مورد نظر ما است ، عواقب شکست برقگیر پست معمولا به مراتب سخت تر از موارد مربوط به بخش توزیع است. به طور معمول، خسارت قابل ملاحظه ای در خدمات وجود خواهد داشت و هزینه جایگزینی برقگیر پست به مراتب بالاتر است. “استیو برور” از سیستم های قدرت هابل در ایالات متحده، روش هایی را برای نظارت بر وضعیت برقگیر های نصب شده در یک سیستم قدرت مشخص می­کند. او همچنین اساس استفاده از این روش­ها را به همراه مزایا و معایب و مقایسه­ی آن­ها ارائه می دهد.

اهداف تست میدان

برنامه ای از برقگیر های تست میدان توسط کاربران به اجرا در می­آید که هدف آن تعیین اینکه آیا یک برقگیر نزدیک به پایان زندگی خود رسیده است یا خیر، و پیش بینی می­کند که زمان پایان عمر چه موقع اتفاق می­افتد و ارزیابی کند که آیا برقگیر هنوز برای عایق حفاظتی را فراهم می کند یا خیر. دو مورد اول از این اهداف قابل دستیابی است اما سومی کماکان در محیط میدانی عملی نیست. خوشبختانه، امروزه با استفاده از برقگیر­های MOV و تمام آزمون های طراحی که باید گذرانده شوند، تقریباً هیچ وظیفه ای وجود دارد که بتواند توانایی محافظ برای برقگیر را تحت تاثیر قرار دهد. برای درک بهتر آزمایش پایان عمر، لازم است بدانیم که چگونه یک برقگیر تحت شرایط فرکانس توان رفتار می کند – نه تنها زمانی که از برقگیر طول عمری گذشته، همچنین زمان آزمایش در کارخانه قبل از حمل و نقل. با توجه به ولتاژ فرکانس توان معمولی خط به زمین، جریان برقگیر تقریباً خازنی است. شکل ۱ رابطه­ی ولتاژ و جريان را در يک برقگیر جديد نشان مي­دهد.

جریان خازنی – بدون رسانایی

همانطور که ولتاژ در برقگیر افزایش می­یابد، طبیعت شکل موج جریان بسیار مقاومتی­تر می­شود. این ویژگی مادامی درست است که ولتاژ ثابت باقی بماند، اما به دلایلی دمای داخلی برقگیر افزایش می یابد. با توجه به این، نظارت بر اجزای مقاومتی جریان در طول زمان، یک عمل کلیدی در تلاش برای ارزیابی وضعیت داخلی یک برقگیر و پیش بینی پایان طول عمر آن است. بلوک MOV یک ضریب دما منفی را نشان می دهد و به عنوان مثال، مولفه مقاومتی به دلیل افزایش درجه حرارت بلوک در برابر جریان افزایش می یابد. شکل ۲ و ۳ این خصوصیات را نشان می دهد.

اثر دما بر مشخصه­ی ولتاژ – جریان

جریان خازنی و مقاومتی

حالت های شکست

تقریبا بدون استثنا، خرابی برقگیرها، یک اتصال کوتاه کامل در داخل محفظه­ی واحد را ایجاد می کند. در حالی که یک برقگیر می­تواند بدون شکاف هوایی جرقه بزند (به عنوان مثال با تماس با حیات وحش یا پوشش گیاهی)، در داخل بلوک­های MOV معمولاً از ولتاژ ترمینال به ترمینال در نقطه­ای که جرقه­زدن رخ می دهد جلوگیری می شود. در تمام موارد، شکست در نهایت منجر به خرابی دی الکتریک می­شود که در آن ساختار داخلی برقگیر به نقطه ای می­رسد که قادر به مقاومت در برابر ولتاژ اعمال شده به ترمینال آن نمی­باشد – چه این ولتاژ معمول برای سیستم باشد، چه اضافه ولتاژ فرکانس توان موقت، به عنوان مثال زیر خطای خط خارجی یا کلیدزنی، یا رعد و برق یا اضافه ولتاژ ناشی از کلیدزنی. راه های مختلفی وجود دارد که یک برقگیر می تواند به چنین حالتی برسد، هرچند نرخ وقوع آن بسیار نادر است.

رطوبت ورودی

احتمالاً شایع ترین علت ریشه­ای شکست برقگیر، ورود رطوبت به داخل آن است. این نشان می دهد که آن به خوبی طراحی نشده و یا به درستی ساخته نشده است و یا ممکن است که توسط نیروی خارجی سیستم مهر و موم شدن آن آسیب دیده باشد.

اضافه ولتاژ موقت (TOV)

در شرایط کاری معمولی که در آن برقگیر با حداکثر ولتاژ عملیاتی مداوم (MCOV) برقدار شده است، دمای بلوک های MOV به کمی بالاتر از محیط می رسد. به زودی به یک نقطه­ای رسیده است که در آن گرمای تولید شده توسط بلوک ها کاملا با گرمایی که برقگیر به هوا اطراف می­دهد می رسد. اگر ولتاژ فرکانس توان در برقگیر افزایش یابد، به عنوان مثال در نتیجه یک اختلال سیستم، خطا یا عملیات کلیدزنی، بلوک های MOV جریان بیشتری را عبور می دهند و شروع به افزایش دما می کنند. اگر اضافه ولتاژ دارای دامنه­ی کافی باشد، گرمای تولید شده توسط بلوک های MOV همیشه بزرگتر از آنچه که می تواند از بین برود و آن جایی است که پتانسیل ناپایداری حرارتی بالقوه وجود دارد.

پیری بلوک های MOV

در روزهای اولیه استفاده از برقگیر با تکنولوژی MOV ، بلوک های عرضه شده توسط تولیدکنندگان ویژگی های طول عمر را نشان می­دادند که به موجب آن تخلیه توان آن­ها در یک ولتاژ مشخص، به آرامی، اما به طور مداوم، در طول زمان افزایش می­یافت. اثر چنین رفتاری بر عملکرد برقگیر مشابه آنچه برای TOV است، یعنی پس از مدتی در سرویس بودن، توان (گرما) تولید شده توسط بلوک ها مشابه آنچه که در TOV بود در بلوک جدید ایجاد می شود. در بعضی موارد بعد از آن، گرمای تولید شده، معادل مقدار تولید شده توسط TOV با مرتبه­ی بالاتر زمانی که بلوک جدید است، می­باشد. در نهایت، تولید گرما می­تواند به نقطه ای برسد که در آن عملیات پایدار دیگر نمی­تواند حفظ شود. این روزها، پس از سه دهه بهبود قابل ملاحظه­ای در فن آوری پردازش و بلوک های MOV تولید شده توسط تولیدکنندگان عمده دارای خاصیتی هستند که به موجب آن میزان مصرف انرژی در زمان با ولتاژ مشخصی کاهش می­یابد. مفهوم این است که آن­ها در طول زمان از لحاظ حرارتی پایدار تر می شوند و بنابراین شکست در نتیجه طول عمر بلوک به امری بعید تبدیل می­شود.

ناپایداری حرارتی ناشی از surge dutySurge duty ذکر شده در اینجا ناشی از جریان نسبتاً زیاد به دلیل صاعقه و کلیدزنی خطوط طولانی و یا بانک­های خازنی می­باشد. بعضی از این موج­ها ممکن است دامنه های بسیار زیادی داشته باشند، اما در زمانی نسبتاً کوتاه ، به عنوان مثال رعد و برق ، در حالی که دیگر علل ممکن است در مدت زمانی بسیار طولانی­تر اما با دامنه­ای به صورت قابل ملاحظه­ای پایین­تر اتفاق بیفتند، به عنوان مثال کلید زنی. همه­ی آن­ها دارای محتوای شارژ خاصی هستند که در هنگام عبور از یک بلوک MOV برقگیر منجر به جذب مقدار مشخصی انرژی توسط بلوک می شود. این انرژی جذب شده تقریبا بلافاصله، یعنی آدیاباتی، باعث گرم شدن بلوک ها می شود. اگر ورودی انرژی بیش از حد بالا باشد، افزایش دمای بلوک های MOV ممکن است به گونه ای باشد که برقگیر پایداری حرارتی خود را از دست بدهد.

حالت شکست برقگیر

آسیب به بلوک های MOV توسط

surge dutyهمان طور که مورد بحث است، یک نشانۀ انرژی جذب شده توسط بلوک های MOV افزایش دمای آن­ها می باشد. با این حال، اگر انرژی به قدر کافی بزرگ باشد و در زمانی به قدر کافی کوتاه در بلوک ها انباشته شود، بلوک ممکن است به طور غیر قابل برگشتی آسیب ببیند. به عنوان مثال، شوک حرارتی – مکانیکی که به بلوک ها منتقل می شود ممکن است موجب شکسته شدن آن­ها شود. در موارد دیگر، یک بلوک ممکن است در ناحیه موضعی، به صورت جزئی یا به طور کامل از طریق محفظه­ی آن، سوراخ شود. در موارد دیگر، خرابی نوع سوراخ نقطه­ای در لبه بلوک است که باعث می شود مواد از سطح محیطی آن خارج شود. به طور معمول، هر یک از این نوع آسیب های فیزیکی با تخریب تمامیت الکتریکی بلوک همراه است. این تضعیف یا عدم توانایی برای حفظ یک رخداد انرژی دیگر بدون شکست الکتریکی کامل و یا کاهش توانایی برای تحمل ولتاژ عملیاتی طبیعی است. هر دوی این­ها دیر یا زود به شکست کامل برقگیر منجر خواهد شد. شکل ۴، حالت های خطای معمول برقگیر MOV را در فرمت یک جریان شارژ نشان می دهد. در تمام موارد، حالت نهایی شکست هدایت را افزایش خواهد داد، و در نهایت منجر به شکست کامل دی الکتریک خواهد شد. بنابراین، اندازه گیری درجه حرارت و / یا جزء مقاومتی جریانريال عاملی کلید برای نظارت بر وضعیت داخلی یک برقگیر است.

روش های نظارت آنلاین

تأسیسات همیشه یک روش اندازه گیری آنلاین را ترجیح می دهند، زیرا برای انجام ارزیابی نیازی به خروج یک پست از سرویس نیست. برای تمام روش های مورد بحث در زیر، مهم است که اندازه گیری پایه­ای انجام شود و داده ها در طول زمان گرفته شوند تا روند هایی را که نشان­دهنده افزایش جریان مقاومتی است، بهنمایش درآورد. تا زمانیکه اندازه­گیری ها قابل قبول باشند، این مقدار بین تولیدکنندگان متفاوت خواهد بود. به همین دلیل، باید با تأمین­کننده یک برقگیر مشخص برای در نظر گرفتن مقادیر حدی مناسب در تماس بود.

تصویربرداری مادون قرمز

افزایش میزان تلفات توان به دلیل زوال برقگیر، موجب افزایش دمای بلوک های MOV می شود، حداقل در برخی از بخش­های برقگیر. متاسفانه، دمای بلوک MOV یک مشخصه نیست که بتواند به طور مستقیم در یک برقگیر معمولی اندازه گیری شود. بنابراین اکثر تأسیسات از امکانات غیر مستقیم مانند ترموگرافی مادون قرمز استفاده می­کنند. گرمای تولید شده توسط بلوک های MOV در داخل برقگیر به وسیله رسانایی، تابش یا انتقال حرارت به خارج منتقل می شود. برای تولید گرما به اندازه کافی بالا، دمای سطح بیرونی محفظه می­تواند بالاتر از دمای محیط باشد. سطح گرم سپس اشعه را منتشر می کند که می تواند توسط یک حسگر مادون قرمز تشخیص داده شود، در نتیجه برآورد دمای سطح صورت می­گیرد. دستگاه مورد استفاده می تواند یک دماسنج مادون قرمز باشد که فقط دمای نقطه یا منطقه کوچکی که دستگاه در آن متمرکز شده است ثبت کند. یا این می تواند یک دوربین مادون قرمز باشد که یک تصویر حرارتی را در یک ناحیه وسیع تر ثبت می­کند و مشخصات دمایی را نسبت به طول کل برقگیر یا بخش عمده ای از آن نشان می دهد. این روش غیرمستقیم اندازه گیری به وضوح مزایایی دارد، زیرا می تواند از فاصله ایمن، با سرعت و عملاً در هر زمانی انجام شود. اما این تکنیک بدون خطا بالقوه نیست و همیشه نیاز به تفسیر دقیق دارد. مقدار تابش منتشر شده از یک سطح گرم بستگی به میزان تششعشع آن دارد. سطح درخشان با انتشار کم، تابش کمتری را در یک دمای معینی از سطح خود به نسبت یک سطح کدر در همان دما انتشار دارد. بنابراین دما “ظاهری” که توسط دستگاه مادون قرمز ثبت می شود، می تواند متفاوت باشد، گرچه دمای واقعی در هر دو مورد یکسان است. سایر مشکلات ممکن است با تابش منعکس شده از منابع نزدیک و یا خورشید رخ دهد. چنین مشکلی غیرقابل تحمل نیست اما باید در نظر گرفته شود. توصیه می شود افرادی که اندازه گیری ها را انجام می دهند آموزش های مناسب در تفسیر اندازه گیری های ترموگرافی مادون قرمز را داشته باشند.

حتی با اندازه گیری های دقیق دمای برقگیر، همیشه تعیین اهمیت آن ها آسان نیست. همانطور که برای تکنیک های آفلاین، هیچ آستانه­ی “سختی و سرعت” مشخص یک برقگیر سالم از یک برقگیر معیوب وجود ندارد. باز هم، داوری باید استخدام شود. بدون دانستن جزئیات خواص حرارتی “پنهان” برقگیر، ساده نیست که دمای اندازه­گیری شده در خارج از محفظه به دمای داخلی بلوک های MOV انتقال داده شود. انواع مختلف طراحي و ساخت سازنده­ها در اين زمينه متفاوت خواهد بود. به سادگی به این دلیل که یک برقگیر دارای ناحیه ای که به نظر می رسد گرمتر از دیگر مناطق باشد، لزوماً نشانه این نیست که یک مشکل وجود دارد یا مشکلی در حال ظهور است. به ویژه در برقگیر های با ولتاژ بالا و برقگیرهای چند واحده که احتمال دارد دما در مناطق بالاتر از نقاط پایین­تر بیشتر باشد. این قضیه به این دلیل است که ناگزیر توزیع ولتاژ که در امتداد ستون بلوک MOV وجود دارد تا حدی غیر خطی است – حتی با استفاده از حلقه های درجه بندی شده. بلوک هایی که در نزدیکی بالای برقگیر قرار دارند معمولاً به طور متوسط ​​بیش از کل برقگیر مورد تنش قرار می­گیرند. به این ترتیب، احتمالاً آنها تا حدی داغتر از متوسط دمای​ کل برقگیر عمل خواهند کرد. تولید کنندگان برقگیر به طور معمول مشتریان به توصیه می کنند که مشخصات حرارتی برقگیر ها را در هر سه فاز در یک مکان خاص در طول زمان کوتاه، برای اجتناب از مسائل مرتبط با تغییر شرایط محیط و جستجوی تفاوت های بین این پروفایل ها، نگه دارند. بعید است که یک مسئله در هر سه برقگیر وجود داشته باشد و حتی احتمال کمتر این است که تخریب دقیقاً به یک میزان در همه آن­ها پیشرفت کند. اگر تغییرات درجه حرارت نسبتاً متوسط ​​در طول برقگیر وجود داشته باشد، برای مثال کمتر از ۵ تا ۱۰ درجه سانتیگراد، با این حال این برای هر سه برقگیر یکسان است، احتمالا هیچ دلیلی برای نگرانی وجود ندارد. امر کلیدی برای تفاوت­های قابل توجه است، یعنی یک برقگیر که مشخصات درجه حرارت متفاوت مشخصی را نسبت به دیگری دارد. حتی پس از آن، لزوماً به این معنی نیست که برقگیر مورد نظر «بد» است، بلکه می تواند پیشنهاد کرد که باید به طور مرتب نظارت شود تا مشخص شود آیا اختلاف افزایش می یابد با خیر.

جزء مقاومتی جریان نظارت بر تلفات توان برقگیر در میدان و دمای بلوک MOV را نمی توان مستقیماً توسط اندازه گیری انجام داد. اما یک مقدار که می­تواند به طور مستقیم و پیوسته نظارت شود، جریان برقگیر می­باشد. چنین اندازه­گیری مستلزم آن است که برقگیر از زمین به وسیله قرار دادن آن در زیر پایه­ی عایقی ایزوله شده، سپس پایه ایزویه شده به زمین از طریق یک مسیر هدایت متصل شود. یک دستگاه متصل شده در این مسیر هدایت می­تواند برای بدست آوردن یک سیگنال که متناسب با جریان برقگیر باشد استفاده شود. این دستگاه می تواند یک مقاومت شنت چند صد تا چند هزار اهم باشد، به عنوان مثال یک شنت ۱ کیلو اهمی یک سیگنال ۲ ولتی را برای ۲ میلی آمپر جریان برقگیر فراهم می کند. در عوض، یک ترانسفورماتور جریاتن مناسب می تواند در اطراف هادی قرار داده شود، برای مثال یک ترانسفورماتور جریان با نسبت دور ۱ به ۱۰۰ و بار ۱۰ کیلو اهمی یک سیگنال ۲۰۰ میلی­ولتی را برای ۲ میلی آمپر جریان برقگیر فراهم می­کند. در هر صورت، حفاظت باید ارائه شود. یک MOV کوچک در انتهای پایانه های دستگاه اندازه­گیری ولتاژ خروجی را محدود می­کند، در صورتی که برقگیر برای محدود کردن اضافه ولتاژ موج ضربه مورد استفاده قرار می­گیرد. این می­تواند منجر به پالس جریان کوتاه مدت تا چند کیلوآمپر شود. اکثر تولید کننده های برقگیر دستگاه­هایی را برای اندازه گیری جریان برقگیر ارائه می دهند. این دستگاه های نسبتاً ساده اندازه گیری جریان عبوری از برقگیر را ، معمولاً به صورت اندازه­ی حداکثر و یا اندازه­ی حداکثر / ۲√ برای ارائه مقدار تقریبی RMS فراهم می کنند. در بالا به این نتیجه می رسیم که نظارت بر اجزای مقاومتی جریان نشانگر سلامتی برقگیر نسبت به نظارت بر جریان کلی است. این درست است، اما متاسفانه در حالی که جریان کل را می توان به طور مستقیم و به راحتی توسط برقگیرهای داخل سرویس اندازه گیری کرد، استخراج جزء مقاومتی مشکل است. همانطور که اشاره شد، پیک جزء مقاومتی در لحظه ی پیک ولتاژ در برقگیر رخ می دهد. اگر اطلاعات دقیق در مورد شکل موج ولتاژ در دسترس بود، می­توان مقدار جریان را در لحظه­ی پیک ولتاژ تعیین کرد، در نتیجه مقدار پیک جزء مقاومتی تعیین می شود. این در یک محیط آزمایشی قابل کنترل شدن امکان پذیر است، اما در میدان عملاً غیرممکن است. بدست آوردن اندازه گیری دقیق شکل موج ولتاژ اعمال شده به برقگیر تحت نظارت نیاز به تقسیمگر ولتاژ گران قیمت و بسیار دقیق با خطای زاویه صفر است.

اندازه گیری هارمونیک سوماگر یک برقگیر در ولتاژ عملیاتی معمول باعث افزایش مقدار جریان به علت تخریب مشخصه ولتاژ آمپر آن شود، جزء مقاومتی جریان برقگیر، حساسیت بیشتری به تخریب نامبرده نسبت به جریان کلی دارد. این موضوع به این علت است که جريان کل با اجزای خازنی تا زمانی که برقگیر به طور قابل ملاحظه ای معیوب شود، تحت سلطه قرار می گیرد. با این حال، اجزای مقاومتی از جریان کلی به راحتی قابل استخراج نیست، به ویژه در مورد اندازه گیری های میدان در حال سرویس دهی. شبیه سازی و داده های تجربی نشان می دهد که مولفه سوم هارمونیک جریان برقگیر، یک معیارمنطقی  و غیر مستقیم برای برآورد مولفه مقاومتی می­باشد. بنابراین، این می تواند به عنوان وسیله ای برای نظارت بر درجه تخریب خواص هدایت کننده­ی برقگیر باشد. در این میدان، اندازه­گیری جزء هارمونیک سوم جریان را می توان به راحتی بر روی دستگاه های متصل به برق انجام داد و ابزارهای تجاری قابل دسترس برای این منظور در دسترس هستند. در نظر گرفتن هر سیستمی برای نظارت بر هارمونیک سوم، یک عامل مهم برای در نظر گرفتن فرکانس سیستم است. یک دستگاه طراحی شده برای یک سیستم ۶۰ هرتز به درستی در یک سیستم ۵۰ هرتز کار نمی کند.

دما مطلق

روش نظارت ایده آل به نظر می رسد که اندازه گیری مستقیم دمای بلوک داخلی باشد، زیرا این بهترین بازتاب تغییر در جزء مقاومتی جریان است. برقگیر با دستگاه های نظارت بر حرارت نیاز به استفاده از زیر پایه­های عایقی ندارند و به عنوان تاثیری بر جریان های نشتی خارجی محسوب نمی شوند. با این حال، وضعیت فعلی تکنولوژی برقگیر این روش نظارت را هنوز از دسترس خارج نگه می­دارد.

تلفات توان در MCOV

برای تقریبا تمام علل اساسی تخریب عملکرد برقگیر، مولفه مقاومت جریان در طول زمان افزایش می­یابد. استفاده از ولتاژ پایدار در برقگیر، باعث افزایش تلفات توان می شود. با این حال، اندازه گیری تلفات توان یک برقگیر در سرویس آسان نیست. این نیاز به اندازه گیری های جداگانه ای از ولتاژ اعمال شده به برقگیر و جریان برقگیر دارد، این مقادیر پس از آن ضرب­شده و در طول زمان یکپارچه می­شود. برای تعیین دقیق تلفات توان، هیچ خطای تغییر فاز در اندازه گیری ولتاژ و جریان نباید وجود داشته باشد. به عبارت دیگر، سیگنال نشان دهنده ولتاژ اعمال شده باید دقیقا ۹۰ درجه با فاز سیگنال اجزای خازنی اختلاف داشته باشد که این نشان دهنده­ی جریان است. حتی خطاهای فاز کوچک می­تواند موجب خطاهای بزرگ در اندازه گیری تلفات توان شود. علاوه بر این، اندازه گیری ولتاژ نیاز به تجهیزات گران قیمت مانند تقسیمگر ولتاژ فشار قمی یا ترانسفورماتور بالقوه دارد. به همین دلیل اندازه گیری میزان تلفات توان در قسمت های مونتاژ برقگیر در ولتاژ عملیاتی نرمال، تنها در آزمایشگاه فشار قوی و یا در کارخانه سازنده انجام می شود.

نتیجه گیری

از آنجایی که میزان نرخ خرابی برقگیر می تواند به شدت متفاوت باشد، توصیه می شود که تست­ها به صورت هرچه منطقی­تر با توجه به بودجه های کاربر یا محدودیت های دیگر انجام شوند. همچنان مهم است که سابقه ها را در طول زمان حفظ کنید و آخرین اطلاعات را با داده­های پایه مقایسه کنید. ممکن است به یک ترمینال برقگیر MOV به دلیل اضافه ولتاژ آسیب برساند و این می تواند حتی در طول دوره آزمایش میدان به طور تصادفی اتفاق بیفتد. به عنوان مثال، با توجه به خطر آسیب، آزمایش بالقوه برای برقگیرهای MOV توصیه نمی شود. در نهایت، برای اطمینان از این که فقط جریان­های داخلی برقگیر در حال اندازه گیری هستند، مهم است که اطمینان حاصل شود که سطح برقگیر تمیز و خشک است.