در حالی که پارامتر های اتمسفریک بر روی مقاومت دی الکتریک خارجی مقره ها تاثیر می گذارد، چگالی هوا و رطوبت مطلق نیز بسیار قابل توجه در نظر گرفته می شوند. در این مقاله تمرکز بر روی مورد اول می باشد که نقش کلیدی ای در گسترش سیستم های انتقال در دامنه بالا دارند، به عنوان مثال در چین تا ارتفاع ۵۰۰۰ متر. مطالعه بر روی نقش چگالی هوا حدود یک قرن پیش آغاز شد ولی با گسترش EHV و نیازمندی به بهینه سازی خط و طراحی پست تحت تغییرات واتاژ تسریع پیدا کرد. تست های دامنه بالا با مجوز های بسیار در روسیه (۱۹۶۷ بازیلند و ۱۹۶۸ ولکووا و همکاران: تست های انجام شده تا ۳۳۷۰ متر)، در آمریکا (۱۹۶۷ فیلیپس و  همکاران : تا ۳۵۰۰ متر)، در ژاپن (هارادا و همکاران ۱۹۷۰: تا ۱۸۵۰ متر) همچنین در ایتالیا، آفریقای جنوبی و مکزیکو (پیگینی و همکاران ۱۹۸۹:تست های مقایسه ای تا ۳۰۰۰ متر). بیشتر تحقیقات اخیر در رابطه با نیازمندی ها در جهت بهینه سازی طراحی پروژه های UHV  در دامنه های بالا در چین، با سیستماتیک کردن تست در ووهان (۳۵ متر)، بیجینگ (۵۰ متر)، چنگدو (۵۰۰ متر)، یینچاوون (۱۰۰۰ متر)، لانژونگ (۱۵۰۰ متر)، کونمینگ (۲۱۰۰ متر)، ژینینگ (۲۲۶۰ متر)، کیویینگهای (۳۰۰ متر) و تبت (۴۳۰۰ متر) انجام شده است. اتاق های آب و هوایی بزرگ مانند نمونه ای در چین EPRI، ساخته شده اند تا دانه های تا ۶۰۰۰ متر را شبیه سازی کنند.

رویکردهای متفاوتی در استاندارد های مربوط به اینکه چطور تغییرات چگالی هوا با دامنه اندازه گیری شود وجود دارد. برای مثال IEC 60060-1 برای اصلاح تست های آزمایشگاهی در نظر گرفته می شه، که از U=U_₀*K استفاده می کند که رد این فرمول U و U_₀ به ترتیب مقدار مقاومت دی الکتریک در دامنه های بالا و شرایط اتمسفری استاندارد می باشند. همچنین K مقدار فاکتور تصحیح چگالی هوا داده شده توسط K=δ^m که در آن δ چگالی هوای مربوطه در دامنه بالا می باشد. IEC 60071-2، که مربوط به هماهنگی عایقی می باشد، اشاره مستقیم به دامنه  (H) دارد، δ  تحت فرضیات ساده مربوط به H بوسیله δ=e(H/8150) می باشد. مشکل اصلی پیدا کردن پارامتر m می باشد که به نوع استرس ولتاژ، تنضیمات عایقی، نوع عایق و شرایط محسطی وابسته است (خشک، مرطوب، آلوده). شکل ۱ بازه های مختلف مقادیر m را  که بوسیله ی تحقیقات مختلف برای ضربه سوییچ مثبت برای تنظیمات مختلف ب/بدون مقره نشان می دهد. نتایج به عنوان عملکرد حذف گپ نقشه ریزی شده اند. در جدول مشابه، منحنی های پیوسته نشان دهنده صحت فرضیه در IEC 60 قدیم که متغیر m را به کلیرنس ربط می داد، می باشد. فرضیه جدید تری که تحت استاندارد های IEC 60060 و ۶۰۰۷۱ تلاش کرد تا به جای بررسی کلیرنس، اطلاعات در دسترس (سپس به ۳۵۰۰ متر محدود شد) در رابطه با فاکتور m به پارامتر های فشار را منطقی تر بررسی کند. ولی این دو فرضیه کمی با یکدیگر متناقضند حتی با وجود اینکه هر دو با اطلاعات پایه یکسانی شروع شده اند. همچنین اعمال هر دو فرضه کار دشواریست. همچنین، هیچ کدام از این فرضیه ها اطلاعات درستی در رابطه با تست های بالای ۵۰۰۰ متر ندارند. در نتیجه نیازی وجود دارد که چنین فرضیه های درستی در حالی که آخرین داده ها و نتایج در نظر گرفته می شوند، به روز رسانی و منظم شوند. همانطور که IEC پیشنهاد کرده و CIGRE نیز تایید کرده است.

شکل۱: سوییچ کردن پالس های پلاریته مثبت.